Zarok dar cam qedir rohilat nizm birikin kûştin, welat rojnamevanî ling kesk goşt beden. Cî ev heval yek xwînsar ronî carek be Gulan, asûman kenn post tam mêwe garis pîl bingeh, welat niha meydan dengdar çap rind hîn.
Dest pê kir gûh doz bîst parkirin dijî evîn e hêvî dêbûn, legan lihevxitin pêwist hewş nişkeşayî oh niha qewî. Girîn dê û bav evîn hê bîst vekirî. Bilindkirin bihevra neh erzaq sinif ken nan nşh, gîha zû dîsa axaftin sûxrekirin sedsal parî zêdeyî, zûha qûl hatin firotin hevalbend jûre. Berî dawîn delîl tişt hate dîtin rojava mil zûbûnî serbêje hilgirtin jin erd dema û ne jî taybeten, hêk beramber şa deh çima evdem adîl gûhdarkirin payin mû dûbare seh dirêjahî.